CD 2014

Sinds de introductie van de Lichtenstein plastiek voor liesbreukchirurgie is het aantal recidieven fors gereduceerd en is de behandeling met een matje de gouden standaard. De laatste jaren ligt de focus op het verminderen van chronische pijnklachten. Het is bekend dat endoscopische technieken en het plaatsten van het matje in de preperitoneale ruimte de kans op chronische pijn verlagen. Het matje zelf speelt ook een rol bij het ontstaan van postoperatieve pijn. Deze prospectief gerandomiseerde dubbelblinde studie vergelijkt het effect van een lichtgewicht (Ultrapro ®) mat versus een zwaargewicht (Prolene ®) mat op postoperatieve pijn, matgevoel en de invloed van de mat op activiteiten in het dagelijks leven bij patiënten na een totale extraperitoneale (TEP) liesbreukcorrectie.

In deze dubbelblind gecontroleerde monocentrische studie, werden tussen maart 2010 en oktober 2012 960 patiënten met een unilaterale primaire liesbreuk waarvoor een geplande TEP correctie, gerandomiseerd voor een voor een Ultrapro® of een Prolene® mat. Alle procedures werden met dezelfde techniek uitgevoerd door vier ervaren TEP- chirurgen (>500 operaties per chirurg). Patiënten werden gerandomiseerd op de operatiekamer nadat algehele anesthesie was gegeven. Gegevens werden verzameld via gevalideerde vragenlijsten na 1 dag, 1 week, 6 weken en 3 maanden en een lichamelijk onderzoek vond plaats op de polikliniek na 3 maanden. Primaire uitkomstmaat was pijn na 3 maanden. Secundaire uitkomstmaten waren matgevoel en de impact van pijn en matgevoel op activiteiten in het dagelijks leven.

Na een follow-up van drie maanden was de incidentie van pijn (NRS 4-10) 1,8% in de Ultrapro groep en 0,9% in de Prolene groep (p= 0,38). In de Ultrapro groep hadden 20% van de patiënten last van matgevoel in de lies ten opzichte van 17,5% in de Prolene groep. In de twee groepen zagen we geen verschil in tijd tot herstarten van werk en sport, sexueel gerelateerde klachten, scrotale klachten of een verschil in het kunnen uitvoeren van dagelijkse activiteiten. De operatietijd en het aantal complicaties was voor beide groepen gelijk. In beide groepen zagen we bij 2 patiënten (0,4%) een vroeg recidief.

Drie maanden na een TEP liesbreuk operatie zijn er geen significante verschillen in de incidentie van pijnklachten, matgevoel of enig ander eindpunt tussen een lichtgewicht of een zware mat. Langere termijn resultaten moeten aantonen of ook na 1 en 3 jaar geen verschil kan worden aangetoond en of het recidiefpercentage voor beide groepen laag blijft.