CD 2014

De prevalentie van divertikelziekte neemt toe in Westerse landen. Ongeveer 10-25% van patiënten met diverticulose ontwikkelt een episode van acute diverticulitis. Momenteel zijn antibiotica vaak onderdeel van de conservatieve behandeling, terwijl harde bewijzen hiervoor ontbreken. Het gebruik van antibiotica kan bovendien tot bijwerkingen en complicaties leiden en overgebruik kan resulteren in antimicrobiële resistentie. Het doel van deze studie was het effect te evalueren van 10 dagen antibiotica, waarvan tenminste 48 uur intraveneuze antibiotica gevolgd door orale toediening, op het herstel van ongecompliceerde acute diverticulitis. Onze hypothese was dat er geen klinisch significant verschil (≤ 5 dagen) in tijd tot herstel zou zijn tussen patiënten behandeld zonder en met antibiotica en dat observatie kosten-effectiever zou zijn. 

Deze studie was een pragmatische, multicentrische , gerandomiseerde, klinische, non-inferiority trial. Patiënten van ouder dan 18 jaar met een radiologisch bewezen diagnose van primaire, acute, ongecompliceerde, linkszijdige diverticulitis werden geïncludeerd. Een strategie met antibiotica en ziekenhuisopname werd (open label) vergeleken met een strategie zonder antibiotica en alleen ziekenhuisopname afhankelijk van de zorgbehoefte. Het primaire eindpunt was de tijd tot volledig herstel. Als secundaire eindpunten werden geëvalueerd: opnameduur, dagen buiten het ziekenhuis, heropnames, gecompliceerde, recidiverende en persisterende diverticulitis, (niet-)chirurgische interventies, complicaties, antibiotica overgevoeligheid en bijwerkingen, mortaliteit, kwaliteit van leven en kosten.”De analyses zijn verricht volgens intention-to-treat.

Er werden in 21 centra 528 patiënten geïncludeerd, waarvan er 266 geloot hebben voor een behandeling zonder antibiotica en 262 voor een behandeling met antibiotica. De mediane tijd tot herstel was niet significant verschillend tussen patiënten behandeld zonder en met antibiotica: 35.6 dagen (95% CI 29.3-41.9) versus 31.8 dagen (95% CI 26.1-37.5)(P Log-rank=0.291; Hazard Ratio 0.91 (95% CI 0.32-1.06)). De vergelijkbaarheid van de behandelstrategieën was zonder repercussies op de midden-lange termijn; ook ten aanzien van de belangrijke secundaire eindpunten waren de groepen niet significant verschillend. Zoals verwacht, was wel de opnameduur van de initiële opname langer, het aantal dagen buiten het ziekenhuis korter en waren er meer patiënten met complicaties gerelateerd aan antibiotica gebruik in de antibiotica groep, inherent aan de behandelstrategie.

Conclusie: Bij ongecompliceerde acute diverticulitis heeft de behandeling met antibiotica geen duidelijk voordeel en kan achterwege worden gelaten. De tijd tot herstel wordt niet bekort en kans op complicaties of recidief ziekte wordt niet verminderd. Daarnaast laat de economische evaluatie zien dat beide behandelingen een vergelijkbare impact op kosten hebben, behoudens een duidelijk contrast in kosten voor antibiotica, en dat de kosten-effectiviteit vergelijkbaar is.