CD 2014

Inleiding 

De prognose van zowel het BRCA1/2-geassocieerde als het sporadische mammacarcinoom hangt deels af van histologische kenmerken van de primaire tumor. In vergelijking met het sporadische mammacarcinoom zijn BRCA1/2-mammacarcinomen echter meestal slecht gedifferentieerd en vaker triple-negatief (negatief voor oestrogeen-, progesteron- en HER2-receptorstatus). Daarom is de toegevoegde prognostische waarde van deze bekende histologische kenmerken beperkt voor BRCA1/2-mammacarcinomen. Voor sporadische mammacarcinomen zijn inmiddels ook andere prognostische histologische kenmerken beschreven, zoals de tumor-geassocieerde inflammatie en de hoeveelheid tumor-geassocieerde stroma Het doel van deze studie was om relevante prognostische histologische factoren voor BRCA1/2-mammacarcinomen te identificeren, om in de toekomst een nauwkeurigere risicostratificatie en indicatiestelling voor adjuvante therapie mogelijk te maken.

Methode 

Uit een cohort van vrouwelijke BRCA1/2-genmutatiedraagsters met mammacarcinoom gediagnosticeerd tussen 1982 en 2008 verzamelden we patiëntkarakteristieken en follow-up data. Tumormateriaal van het primaire mammacarcinoom werd gereviseerd en onder andere gescoord op histologisch subtype, differentiatiegraad, dichtheid van tumor-geassocieerde inflammatie (de hoeveelheid infiltraat semi-kwantitatief gescoord in 4 categorieën van afwezig tot sterk aanwezig) en de hoeveelheid tumor-geassocieerde stroma (kwantitatief gescoord als tumor-stroma ratio), en op oestrogeen-, progesteron- en HER2-receptorstatus. De prognostische waarde van verschillende histologische kenmerken op de ziektevrije overleving werd beoordeeld met behulp van uni- en multivariabele Cox-regressie analyses, gecorrigeerd voor bekende prognostische markers, zoals tumorgrootte, nodale status, differentiatiegraad en hormoonreceptorstatus en hazard ratio’s (HR) werden berekend.

Resultaten 

In totaal werden 138 BRCA1 en 37 BRCA2-genmutatiedraagsters met mammacarcinoom geanalyseerd. De mediane follow-up was 9,7 jaar. Onafhankelijke prognostische factoren voor ziektevrije overleving waren een tumorgrootte van >2 cm (HR 3,27; 95%CI 1,48-7,24) vergeleken met een tumorgrootte van ≤2 cm en een matig tot sterk aanwezige tumor-geassocieerde inflammatie (HR 0,18; 95%CI 0,05-0,60) vergeleken met een milde of afwezige tumor-geassocieerde inflammatie. De tumor-stroma ratio was geen significante prognostische factor in deze serie. Subgroepanalyses van BRCA1-genmutatiedraagsters en van BRCA1/2-genmutatiedraagsters met triple-negatieve carcinomen (n=118) lieten vergelijkbare uitkomsten zien.

Conclusie 

Tumor-geassocieerde inflammatie was de sterkste prognostische factor voor ziektevrije overleving in deze serie van BRCA1/2-geassocieerde mammacarcinoompatiënten. In potentie biedt dit een nieuw middel voor risicostratificatie. De semi-kwantitatieve beoordeling van tumor-geassocieerde inflammatie is bovendien makkelijk te implementeren in de histologische routinediagnostiek.