CD 2014

Acute appendicitis (AA) is een van de meest voorkomende aandoeningen bij patiënten die zich met acute buikpijn presenteren op de spoedeisende hulp. Beeldvorming heeft de diagnostische accuratesse verbeterd en het percentage negatieve appendectomiën doen afnemen. Zowel echografie als computed tomografie (CT) wordt frequent toegepast. Computed tomografie leidt tot de beste accuratesse maar stelt de patiënt bloot aan een aanzienlijke stralenbelasting en potentieel nefrotoxisch contrastmateriaal. De Nederlandse richtlijn adviseert daarom initieel echografie bij alle patiënten die verdacht worden van acute appendicitis, aangevuld met een CT-scan bij inconclusieve of negatieve echografie. In andere landen wordt echter veelvuldig direct een CT-scan verricht. Het doel van dit onderzoek was het vergelijken van een diagnostische strategie met conditionele CT-scan versus direct CT-scan bij patiënten die verdacht worden van acute appendicitis.

Alle volwassene patiënten die verdacht werden van AA op basis van anamnese, lichamelijk onderzoek en laboratorium onderzoek werden geïncludeerd. Bij alle patiënten werd zowel echografie als een CT-scan verricht. Een definitieve einddiagnose werd aan alle patiënten toegewezen door een expert panel op basis van klinische informatie, beeldvorming, histopathologisch onderzoek, chirurgische bevindingen en 6 maanden follow-up. Resultaten van echografie en CT werden geblindeerd en onafhankelijk van elkaar beoordeeld. De sensitiviteit en specificiteit voor beide strategieën werd berekend door de resultaten van de beeldvormende onderzoeken te vergelijken met de einddiagnoses.

In totaal werden 422 patiënten verdacht van AA. Bij 251 patiënten (61%) werd de definitieve einddiagnose AA gesteld. Echografie was inconclusief of negatief bij 199 patiënten (47%). De strategie met conditionele CT-scan identificeerde 241 van de 251 patiënten met AA (sensitiviteit 96%, 95% betrouwbaarheidsinterval 92-98%) versus 238 van de 251 patiënten middels directe CT-scan (sensitiviteit 95%, 95% betrouwbaarheidsinterval 91-97%)(p=0.250). Echter, de strategie met conditionele CT-scan leidde tot een hoger percentage vals-positieven (14% (39/280) versus 8% (22/260)), een lagere positief voorspellende waarde (86% versus 92%) en een lagere specificiteit (77% (95% betrouwbaarheidsinterval 70-83%) versus 87% (95% betrouwbaarheidsinterval 81-91%); p=<0.001).

Conclusie

Bij patiënten die verdacht worden van acute appendicitis leidt een diagnostische strategie met conditionele CT-scan, waarbij een CT-scan alleen wordt verricht na inconclusieve of negatieve echografie, tot net zoveel correct geïdentificeerde patiënten met appendicitis als een strategie waarbij direct een CT-scan wordt verricht. Echter, de conditionele CT-scan strategie leidt tot meer vals-positieven. Bij het kiezen van de juiste diagnostische strategie voor appendicitis acuta dient het lagere percentage vals-positieven door een directe CT-scan te worden afgewogen tegen de nadelen die geassocieerd zijn met deze strategie (stralenbelasting en kosten).