Fasciotomie voor chronisch compartimentsyndroom van de diepe flexoren van het onderbeen: Een prospectieve serie
Winkes, M.B., Hoogeveen, A.R., Cruijssen-Raaijmakers, M. van der, Scheltinga, M.R.
Voorzitter(s): G.A. Visser, chirurg, Kennemer Gasthuis, Haarlem & M. van Heijl, AIOS Heelkunde, Diakonessenhuis, Utrecht
Locatie(s): Zaal 80/81
Categorie(ën):
Introductie
Een chronisch compartimentsyndroom (chronic exertional compartment syndrome, CECS) van de diepe onderbeenflexoren kan bij jonge atleten inspanningsafhankelijke klachten veroorzaken. Goudstandaard voor diagnose is een spierdrukmeting (intracompartmental pressure measurement, ICP; rustdruk >15 mmHg, ≥30 mmHg 1 minuut na of ≥20 mmHg 5 minuten na een standaard inspanning). In tegenstelling tot het anterieure compartiment, geeft klieven van de spierfascie (fasciotomie) bij het diepe flexoren (dp-)CECS veelal teleurstellende resultaten. In de literatuur worden alleen retrospectieve cohortstudies vermeld. Prospectief verzamelde klinische resultaten na deze operatie werden nooit eerder gerapporteerd.
Doel
Het prospectief beschrijven van de kortetermijnresultaten van een fasciotomie bij dp-CECS van het onderbeen.
Methode
Patiënten die in de periode september 2011 tot oktober 2013 middels een drukmeting gediagnosticeerd werden met een dp-CECS werden prospectief vervolgd. Pijn, strak gevoel, spierkramp, spierzwakte en sensibiliteitsveranderingen werden preoperatief en na drie maanden gekwantificeerd met een verbal rating scale (zeer ernstig, hevig, matig, mild, geen klachten).
Resultaten
In de periode september 2011 tot oktober 2013 werden 55 patiënten gediagnosticeerd met een dp-CECS. Op 1 januari 2014 was een komplete pre- en postoperatieve dataset beschikbaar in 29 van 30 geopereerde patiënten (15 mannen, leeftijd 28±12 jaar, 97% respons rate). Het kortetermijn succespercentage was 76% (= 22/29; uitstekend 6/29, goed 8/29, redelijk 8/29, matig 3/29 en slecht 4/29). Patiënten rapporteerden een verbetering van gemiddeld 1.4±1 en 1.6±1 intensiteitsklassen voor respektievelijk inspanningsgebonden pijn en strak gevoel in de kuitspieren. Geen enkele patiënt rapporteerde een verslechtering. Preoperatieve drukken bleken niet voorspellend voor het klinisch resultaat. Tevens was er geen verschil tussen mannen en vrouwen. Conservatief behandelde wondontsteking kwam met enige regelmaat voor. Echter, nabloedingen en zenuwletsels werden niet gezien.
Conclusie: Een fasciotomie voor een chronisch compartimentsyndroom van de diepe flexoren van het onderbeen resulteert in driekwart van de patienten in vermindering van pijn en strak gevoel in de kuitspieren tijdens sportactiviteiten. Succesfactoren konden niet worden geïdentificeerd.