Ervaringen met de EndoBarrierⓇ: een prospectieve studie in meer dan 150
Betzel, B., Koehestanie, P., Dogan, K., Homan, J., Aarts, E.O., Janssen, I.M.C., Wahab, P.J., Groenen, M.J.M., Berends, F.J.
Voorzitter(s): R. Wiezer, chirurg, Antonius Ziekenhuis, Nieuwegein & B.A. Grotenhuis, AIOS Heelkunde, Erasmus Medisch Centrum, Rotterdam
Locatie(s): Diezehal
Categorie(ën):
De EndoBarrier® is een nieuwe endoscopische, niet invasieve, bariatrische techniek voor de behandeling van obesitas en diabetes mellitus type 2 (DM2). Het device bestaat uit een metalen anker welke geplaatst wordt in de bulbus duodeni. Hieraan vast zit een impermeable fluorpolymere liner van 60cm lengte. Dit voorkomt dat voedsel in contact komt met het proximale deel van de dunne darm, wat zou leiden tot gewichtsvermindering en een verbeterde glucoseregulatie in patiënten met diabetes mellitus type 2 (DM2). Het doel van onze studie is het evalueren van het effect op overgewicht en DM2.
Inclusiecriteria voor implatatie waren: leeftijd 18-65 jaar, BMI 28-45 kg/m2, nuchter C-peptide >0.27 nmol/L, negatieve serum H. pylori test en gebruik van minimaal twee soorten orale antidiabetica of gebruik van insuline. Patiënten die anticoagulantia of NSAID’s gebruikten werden geëxcludeerd voor implantatie. De Endobarrier® wordt in de huidige situatie geëxplanteerd na twaalf maanden, in een eerder stadium echter na drie en zes maanden, respectievelijk.
Tussen oktober 2007 en januari 2014 ondergingen 165 patiënten een DJBL implantatie waarvan 152 (92.1%) implantaties succesvol waren. In dertien patiënten kon het device niet worden geplaatst in verband met de lokale anatomie zoals een korte bulbus duodeni en scherpe angulaties in de proximale dunne darm, of afwijkingen in de bulbus. Tot op heden hebben 40 patiënten de totale follow-up van één jaar gecomplementeerd. Lichaamsgewicht nam af van 106.1 ± 15.6kg naar 95.7 ± 14.7kg (p= 0.000), BMI daalde van 34.4 ± 3.7kg/m2 naar 30.9 ± 3.8kg/m2 (p= 0.000) en HbA1c daalde van 66 ± 15mmol/mmol naar 62 ± 16mmol/mmol (p= 0.128). Negen van de negentien insuline afhankelijke patiënten waren gestopt met hun insuline (gemiddeld 64 IE; range 24 - 116) ten tijde van explantatie. Hiervan gebruikte zeven patiënten nog orale antidiabetica en zijn twee patiënten omgezet na een GLP-1 analoog. De tien overige patiënten verminderde hun insulinedosering met gemiddeld 56 IE (range 2 - 108).
Conclusies In onze eerste ervaringen met de DJBL, blijkt deze therapie effectief in de behandeling van obesitas en DM2.
- Over Betzel, B.
- Over Koehestanie, P.
- Over Dogan, K.
- Over Homan, J.
- Over Aarts, E.O.
- Over Janssen, I.M.C.
- Over Wahab, P.J.
- Over Groenen, M.J.M.
- Over Berends, F.J.