Een anatomische studie naar het verloop van de collaterale circulatie van de arteria femoralis; interim analyse
Doomernik, D.E., Kruse, R.R., Maltha, K.V., Kozicz, T.L., Reijnen, M.M.P.J., Kooloos, J.G.M.
Voorzitter(s): L. van der Laan, chirurg, Amphia Ziekenhuis, Breda & E.D. Wiltschut, AIOS Heelkunde, Leids Universitair Medisch Centrum, Leiden
Locatie(s): Auditorium
Categorie(ën):
Er wordt verondersteld dat het blokkeren van de collaterale circulatie van de arteria femoralis superficialis (AFS) met gecoverde stents leidt tot een slechtere uitkomst na re-interventie, een verhoogd risico op amputatie en een hoger amputatie niveau. Echter, recente studies laten vergelijkbare en amputatie risico’s zien na het falen van gecoverde stents in vergelijking met bare nitinol stents. Dit suggereert dat naast of in plaats van het collaterale netwerk van de AFS, de arteria femoralis profunda (AFP) een belangrijke rol speelt in de bloedvoorziening van het onderbeen. In deze anatomische studie wordt getracht inzicht te krijgen in het effect van het blokkeren van collateralen door het collaterale netwerk van de AFS en AFP in kaart te brengen. Van november tot december 2013 zijn 5 fresh-frozen kadaverbenen geïncludeerd en opgespoten met gekleurde latex (AFS blauw, AFP groen). De AFS in het trigonum femorale (F) en adductoren kanaal (Hunter (H)), en de arteria poplitea (AP (P)) werden opgedeeld in een proximaal, midden en distaal segment (F1-3; H1-3 en P1-3). Van ieder kadaver werden leeftijd, geslacht, doodsoorzaak en mate van arteriosclerose genoteerd. Alle aftakkingen en collateralen van de AFS en AFP werden vastgelegd op film, gefotografeerd en beschreven (origo, terminus en verloop). Voor analyse werden de collateralen in twee routes ingedeeld; 1) van AFP naar AFS/AP en 2) van AFS naar AFS/AP. In totaal zijn 78 collateralen gevonden. Vijftig collateralen ontsprongen uit de AFP, 20 uit de AFS en 8 uit de AP. In route 1 (AFP-AFS/AP) eindigden 25 van de 50 collateralen in de AFS en 10 in de AP, waarvan er respectievelijk 18 in het H3 segment en 9 in het P1 segment eindigden. In route 2 (AFS-AFS/AP) ontsprongen 14 van de 20 collateralen uit het H3 segment, hiervan eindigden 2 collateralen in het H3 segment en 12 in het P1-P3 segment. In kadavers met ernstige arteriosclerose werden meer collateralen gevonden. Uit deze interim analyse kan geconcludeerd worden dat het H3 segment, het distale segment van het adductoren kanaal, een belangrijke plek inneemt in de collaterale bloedvoorziening van het been. Het merendeel van de collateralen van de AFS richting onderbeen ontspringt uit het H3 segment, en de meeste collateralen van de AFP richting onderbeen eindigen in H3. Deze resultaten suggereren dat het plaatsen van een gecoverde stent in het H3 segment mogelijk tot een slechtere uitkomst kan leiden bij het falen van de stent graft in vergelijking tot de andere segmenten.
- Over Doomernik, D.E.
- Over Kruse, R.R.
- Over Maltha, K.V.
- Over Kozicz, T.L.
- Over Reijnen, M.M.P.J.
- Over Kooloos, J.G.M.