Smooth muscle protein 22 (SM22) in plasma en urine is een potentiele marker voor het diagnosticeren van transmurale darmischemie.
Schellekens, D.H.S.M., Reisinger, K.W., Derikx, J.P.M., Lenaerts, K., Buurman, W.A., Dejong, C.H.C.
Voorzitter(s): I.H.J.T. de Hingh, chirurg, Catharina Ziekenhuis, Eindhoven & R. van der Vijver, AIOS Heelkunde, Radboudumc, Nijmegen
Locatie(s): Zaal 82/83
Categorie(ën):
Darmischemie is moeilijk te diagnosticeren en gaat dientengevolge gepaard met hoge morbiditeit en mortaliteit. Huidige biomarkers richten zich op het aantonen van mucosale schade, echter transmurale schade leidend tot perforatie is belangrijker om te diagnosticeren, omdat het een harde indicatie is voor chirurgie. Een biomarker voor transmurale ischemische schade is daarom een gewenste aanvulling in het diagnostische arsenaal. SM22 is in dit kader interessant, omdat het een 22-kDa eiwit is, slechts aanwezig in visceraal glad spierweefsel. Het doel van deze studie was het analyseren van de diagnostische eigenschappen van SM22, en de klinische toepasbaarheid in de differentiatie tussen patiënten met mucosale of transmurale darmischemie.
Een rat darmischemie mode werd gebruikt, waarbij een segment van het jejunum onderworpen werd aan 0, 2, 4, 6, 8 ,12, 24 uur ischemie door mesenteriale bloedtoevoer ligatie. Bloed, urine en weefsel werd afgenomen op alle tijdspunten en SM22 concentraties werden bepaald middels een zelf ontwikkelde ELISA . Orgaan-specifieke release en klaring werd gemeten in plasma uit v.porta, v.renalis, v.hepatica en een arterie in ratten en in 10 patiënten die grote bovenbuikchirurgie ondergingen . Tevens werden de concentraties van SM22 en I-FABP gemeten in plasma van 12 patiënten met histologisch bewezen darmischemie en in 50 gezonde vrijwilligers.
Histologisch werd ernstige mucosale schade met necrose van de muscularis externa gezien in jejunum onderworpen aan 24u ischemie. Een kleuring voor SM22 toonde een afname in kleuringintensiteit, of zelfs totale afwezigheid van SM22 eiwit in de gladde spierlagen van de darm na 24u ischemie. Baseline SM22 concentraties waren ≤0.1 ng/ml in alle dieren. Na 6u ischemie stegen SM22 plasmaconcentraties significant in vergelijking met controle (p < 0.05) en bleven significant verhoogd gedurende 24u ischemie. SM22 urineconcentratie was tevens significant hoger in ratten met intestinale ischemie in vergelijking met controle (p < 0.05). Transorgaan metingen lieten zien dat SM22 specifiek vrijkomt uit de darm en renaal wordt geklaard met een plasmahalfwaardetijd van 16 minuten in ratten en 22 minuten in de mens. SM22 plasmaconcentraties waren significant hoger in patiënten met histopathologische bewezen transmurale darmischemie ten opzichte van patiënten met ischemische mucosale schade en gezonde vrijwilligers (5.9 ng/ml vs 0.6 ng/ml and 0.4 ng/ml (p < 0.001), terwijl plasma I-FABP in alle patiënten met darmischemie verhoogd was.
In conclusie komt SM22 vrij in de circulatie na transmurale darmischemie en kan daarmee in combinatie met I-FABP differentiëren tussen mucosale en transmurale darmischemie.
- Over Schellekens, D.H.S.M.
- Over Reisinger, K.W.
- Over Derikx, J.P.M.
- Over Lenaerts, K.
- Over Buurman, W.A.
- Over Dejong, C.H.C.